9e dag Bali - Lovina

Vandaag zijn we vertrokken naar Lovina. Onderweg weer betoverend natuurschoon. We slaan de weg af, de bergen in, naar het waterpaleis in Tirtagangga. 

De koning van Karangasem (Ida, kind van Zonnekoning Anglirah, kind en zoon van het dorp Karangasem) liet in 1948 dit waterpaleis bouwen. Hij was de laatste radja van Karangasem. Karangasem was een van de vele koninkrijken op Bali voordat Bali door de Nederlanders werd veroverd. Karangasem is nu een regentschap (kabupaten). In 1963 werd Karangasem vernietigd bij een uitbraak van de vulkaan Agung. Er vielen uiteindelijk 1900 doden. Het waterpaleis is hierbij gespaard gebleven. 

Het waterpaleis is gebouwd op de plek van een heilige bron. Het is een mengeling van terrassen, vijvers, water dat opborrelt uit de mond van gebeeldhouwde waterbuffels en nimfen en een vijver vol oranje en witte koikarpers, sommige zijn wel 70cm lang.

Karangasem, maar eigenlijk geldt dit voor heel Bali staat model voor religieuze tolerantie en harmonisch samenleven van hindoes en moslims.

Verder op weg naar Lovina passeren we meerdere lintdorpen. Vaak 1 of 2 huizen achter elkaar met daarachter het tropische regenwoud. Her en der zien we rijst terrassen. En boomgaarden met lychees. Het fruit dat we onderweg gekocht hebben ziet er prachtig uit en smaakt verrukkelijk. We eten dragonfruit,  snakeskin en mangosteen. Salak (snakeskin) is met vrucht met een schil die op slangenhuid lijkt. Manggis (mangosteen) is een ronde, diep paarse fruit vrucht. Deze kun je openen door deze te drukken tussen je beide handpalmen. Dragonfuit schil je en heeft rood vruchtvlees.

We lunchen aan het strand. Onze chauffeur vertelde, na vragen van ons, dat hij van zijn baas per rit betaald krijgt. Voor deze rit ontvangt hij 150.000 rupiah / €9,00. Op onze vragen of hij kinderen had vertelde hij (waar of niet waar) het hartverscheurende verhaal dat een van zijn kinderen een hartkwaal had en een paar jaar geleden op 2 jarige leeftijd overleden is. Ziektekostenverzekering had hij niet.  Zijn oom heeft hem met hulp van anderen €3000 geleend. Dat is hij nog steeds aan het terugbetalen.

Bij het dolfijnenbeeld in Lovina spreken we een sieradenverkoper die een nerderlandse Fosterparent vader heeft en zelf een beetje Nederlands spreekt. Dankzij deze man heeft hij kansen gekregen en nu een goed leven. Zijn Fosterparentvader komt jaarlijks naar Bali.
 

Ons hotel, het Frangipani Beach hotel ligt aan zee. Wij hebben ieder een tuinkamer met wederom een kingsizebed en buiten douche. 

Na een middag relaxen lopen we over het strand, vlak langs de erfen van de Balinezen, naar een eettentje met zitzakken. Deze zitten heerlijk. Helaas is het te bewolkt om de bloedbaan te zien. Wel kleurt de lucht weer roze. We blijven nog lang genieten van de mooie avond en het onweer in de verte.