5e dag in Bali - Uluwatu tempel

Het heeft de hele nacht heel hard geonweerd en geregend. Ook vandaag bleef het de hele dag regenen. Met onze regenjasjes van €1 van het Kruitvat die ik meegenomen heb, kwamen droog aan om te ontbijten. Maar ook daar werden we nat. Het restaurant heeft geen muren en ramen, alleen een half hoge raling. Gelukkig hebben ze daar ervaring mee, want in no time waren de rolgordijnen naar beneden. We hebben heel organic ontbeten.

Omdat het bleef regenen is Anne naar de Spa gegaaan voor een massage en heb ik lekker op het balkon gezeten. Tegen 16.30 werd het droog en zijn we op de scooter naar de Uluwatu tempel gegaan. Deze ligt op de rand van een klif, 70 meter hoog. 

Bouwkundig gezien is de tempel van Ulu Watu niet zo heel bijzonder. De tempel heeft voor Balinese echter een bijzondere waarde, omdat hij één van de 5 (?) windrichtingen markeert. De tempel wordt bewoond door een leger van makaken, kleine brutale apen. 

De tempel is niet toegankelijk voor toeristen. Het uitzicht van de tempel op de klif  is zeer de moeite waard.  

Naast de Ulu Watu tempel is een klein podium waar elke avond kecak dans ('vuurdans') gehouden wordt. Dit is een traditionele Balinese dans. De dans beeldt het epos de Ramayana uit. Kort samengevat: Rama, Sita (zijn vrouw) en Laksamana lopen door het bos. Wanneer een gouden rendier verschijnt, wil Sita dat haar man dit voor haar vangt. Laksamana blijft achter bij Sita, totdat hij door een list bij haar wordt weggelokt. Dan verschijnt Rahwana, die Sita wil ontvoeren om haar tot zijn vrouw te maken. Ondanks het verzet van Sita en de hulp van de Garuda (godheid, half vogel, half mens) wordt Sita toch gekidnapt. Met hulp van Hanoman (de witte aap) en diens apenleger wordt Sita uiteindelijk weer bevrijd. Eind goed al goed. Het bijzondere aan de kecak dans is dat de muziek wordt gemaakt door een koor (tevens het apenleger) wat in zwart-wit-geblokte sarons rondom een vuur zit en een typisch tjak-a-tjak-a-tjak en i-a-dea geluid maakt. Een geluid wat Anne en mij in een soort trance brengt. Dat blijkt ook de kracht de kracht van deze dans te zijn. Zie op https://youtu.be/DAnb7-ueGv0 voor een korte impressie. Tijdens de voorstelling wordt Anne gevlooid door de witte aap.

In de schemering rijden we terug en eten we in een ander eethuisje met homemade Food. Deze keer Mie Goreng met garnalen en Padang-Padang Style Balinese gele viscurry met rijst. 

Tot laat zit ik nog op mijn balk. Het is 27 graden en er waait een fris windje. Heerlijk.